Jan Matejko-Zalicza się go do najważniejszych polskich malarzy, uznawany jest za „największego polskiego malarza historycznego” lub za postać cieszącą się kultem wśród Wilhelm von Kaulbach narodu polskiego i jego styl „historycznego symbolizmu” wywarły głęboki wpływ na Matejkę. Nie chodziło tu o dokładne przedstawienie przeszłych wydarzeń, ale o artystyczną swobodę interpretacji, umożliwiającą umieszczanie danych historycznych w wybranej perspektywie. Technika Matejki, utrzymana w gatunku neoklasycznym, została doceniona za „jasność, szczegółowość i wyobraźnię
2. Stanisław Wyspiańskiego – Dorobek artystyczny Wyspiańskiego jest bardzo szeroki i obejmuje dzieła różnego typu: malarstwo (rysunki, szkicowniki, obrazy olejne, pastele) przedstawiające widoki Krakowa, portrety i autoportrety, rośliny, projekty witraży i malowideł, ilustracje; grafika; projekty mebli i wnętrz; architektoniczny projekt zabudowy Wawelu; dramaty, wiersze i inne.
3. Wojciech Kossak – polski malarz, przedstawiciel nurtu malarstwa o tematyce historycznej i batalistycznej. Autor wielu obrazów przedstawiających wydarzenia z okresu wojen napoleońskich i powstania listopadowego, scenki rodzajowe, portrety i konie. Wraz z Janem Styką współautor „Panoramy Racławickiej”.
4. Jan Styka -Malarz i poeta, autor obrazów historycznych, religijnych, portretów i ilustracji do utworów literackich, a przede wszystkim pomysłodawca i współtwórca kilku monumentalnych rozmiarów panoram malarskich, w tym „Panoramy Racławickie”
5. Alexandros of Antioch – Alexandros wydaje się być wędrownym artystą, który pracował na zlecenie. Według inskrypcji w starożytnym mieście Tespiae w pobliżu góry Helicon w Grecji był zwycięzcą konkursów na komponowanie i śpiew. Inskrypcje pochodzą z około 80 roku p.n.e. Według wszystkich inskrypcji jego ojciec nazywał się Menides. Uważa się, że Alexandros wyrzeźbił posąg Aleksandra Wielkiego, który jest również wystawiony w Luwrze. Posąg ten został odkryty na greckiej wyspie Melos. Jego daty urodzenia i śmierci nie są znane.
6. Alexandros jest dziś najbardziej znany z Wenus z Milo (Afrodyty Milos) w Luwrze w Paryżu we Francji. Atrybucja opiera się na inskrypcji z zaginionego już cokołu, który był częścią posągu, ale został usunięty i „zagubiony” z powodu polityki muzealnej i dumy narodowej w Luwrze w latach dwudziestych XIX wieku. Napis i styl jego napisu podają w wątpliwość twierdzenie, że posąg był oryginałem mistrza rzeźbiarstwa Praksitelesa z Attyki.
7. Poliklet – Był założycielem szkoły rzeźbiarskiej w Argos działającej jeszcze długo po jego śmierci. Swoją teorię proporcji ludzkiego ciała zawarł w niezachowanym traktacie Kanon (gr. miara, reguła, wzorzec), według którego stopa powinna być równa 1/6 ciała, głowa – 1/8, dłoń 1/10, natomiast wszystkie te wielkości powinny być wielokrotnościami modułu, którym była szerokość palca u ręki. Praktycznym zastosowaniem swojej teorii uczynił rzeźbę mężczyzny niosącego włócznię, czyli Doryforosa (ok. 450 r. p.n.e.). W tym posągu została także użyta stworzona przez Polikleta zasada kontrapostu.
8. Myron – Myron był mistrzem rzeźby realistycznej, dynamicznej i perfekcyjnej technicznie. Najczęściej przedstawiał postacie bogów greckich (Zeus, Atena i Herakles w Herajonie), herosów, ale także atletów (oprócz słynnego dyskobola wiemy o posągu Ladasa) – każdy z tych tematów pozwalał na ukazanie aktu męskiego. Słynne były również Myrona wizerunki zwierząt, zachwyt wzbudzała Jałówka na Akropolu.
works of art in Poland and Greece
1. Jan Matejko-He is one of the most important Polish painters, he is considered „the greatest Polish historical painter” or as a character enjoying worship among Wilhelm von Kaulbach of the Polish nation and his style of „historical symbolism” had a profound impact on Matejko. It was not about accurately presenting past events, but about artistic freedom of interpretation, allowing historical data to be placed in the chosen perspective. Matejko’s technique, maintained in the neoclassical genre, was appreciated for „brightness, detail and imagination
2. Stanisław Wyspiański – Wyspiański’s artistic output is very wide and includes works of various types: painting (drawings, sketchbooks, oil paintings, pastels) depicting views of Krakow, portraits and self-portraits, plants, stained glass and painting designs, illustrations; graphics; furniture and interior designs; architectural design of Wawel buildings; dramas,
3. Wojciech Kossak – Polish painter, representative of the trend of historical and battle painting. Author of many paintings depicting events from the Napoleonic Wars and the November Uprising, genre scenes, portraits and horses. Together with Jan Styka, he co-author of „Racławicka Panorama”.
4. Jan Styka -Painter and poet, author of historical and religious paintings, portraits and illustrations for literary works, and above all the originator and co-founder of several monumental paintings, including „Racławickie Panoramas”
5. Alexandros of Antioch – Alexandros seems to be a wandering artist who worked on commission. According to inscriptions in the ancient city of Tespiae near Mount Helicon in Greece, he was the winner of competitions for composing and singing. The inscriptions date back to around 80 BC. According to all inscriptions, his father’s name was Menides. It is believed that Alexandros carved a statue of Alexander the Great, which is also exhibited in the Louvre. This Statue was discovered on the Greek island of Melos. His dates of birth and death are unknown.
Alexandros is today best known for Venus of Milo (Aphrodite Milos) in the Louvre in Paris, France. Attribution is based on an inscription from an already lost pedestal that was part of the statue but was removed and „lost” due to museum policy and national pride in the Louvre in the 1820s. The inscription and style of its inscription cast doubt on the claim that the statue was the original master of sculpture Praksitels of Attica.
6. Poliklet – He was the founder of the sculptural school in Argos operating long after his death. He included his theory of the proportions of the human body in the unbeserved treatise Canon (Greek measure, rule, pattern), according to which the foot should be equal to 1/6 of the body, head – 1/8, hand 1/10, while all these quantities should be multiples of the module, which was the width of the finger at hand. The practical application of his theory was the sculpture of a man carrying a spear, or Doryforos (ca. 450 BC). In this statue, the principle of counterpost created by Polyclete was also used.
7. Myron – Myron was a master of realistic, dynamic and technically perfect sculpture. Most often he depicted the figures of the Greek gods (Zeus, Athena and Heracles in Herajon), heroes, but also athletes (in addition to the famous disco, we know about the statue of Ladas) – each of these themes allowed to show the masculine act. Myron’s images of animals were also famous, heifer on the Acropolis aroused admiration.
έργα τέχνης στην Πολωνία και την Ελλάδα
1. Jan Matejko-Είναι ένας από τους σημαντικότερους Πολωνούς ζωγράφους, θεωρείται „ο μεγαλύτερος Πολωνός ιστορικός ζωγράφος” ή ως χαρακτήρας που απολαμβάνει λατρείας μεταξύ του Wilhelm von Kaulbach του πολωνικού έθνους και το στυλ του „ιστορικού συμβολισμού” του είχε μια βαθιά αντίκτυπο στο Matejko. Δεν επρόκειτο για την ακριβή παρουσίαση γεγονότων του παρελθόντος, αλλά για την καλλιτεχνική ελευθερία ερμηνείας, επιτρέποντας την τοποθέτηση ιστορικών δεδομένων στην επιλεγμένη προοπτική. Η τεχνική του Matejko, που διατηρήθηκε στο νεοκλασικό είδος, εκτιμήθηκε για «φωτεινότητα, λεπτομέρεια και φαντασία
2. Stanisław Wyspiański – Η καλλιτεχνική παραγωγή του Wyspiański είναι πολύ μεγάλη και περιλαμβάνει έργα διαφόρων τύπων: ζωγραφική (σχέδια, σκίτσα, ελαιογραφίες, παστέλ) που απεικονίζουν απόψεις της Κρακοβίας, πορτρέτα και αυτοπροσωπογραφίες, φυτά, βιτρό και σχέδια ζωγραφικής, εικονογραφήσεις. γραφικά? έπιπλα και εσωτερικά σχέδια? αρχιτεκτονικός σχεδιασμός κτιρίων Wawel. δράματα,
3. Wojciech Kossak – Πολωνός ζωγράφος, εκπρόσωπος της τάσης της ιστορικής και πολεμικής ζωγραφικής. Συγγραφέας πολλών πινάκων που απεικονίζουν γεγονότα από τους Ναπολεόντειους Πολέμους και την Εξέγερση του Νοέμβρη, σκηνές είδους, πορτρέτα και άλογα. Μαζί με τον Jan Styka, συν-συγγραφέας του „Racławicka Panorama”.
4. Jan Styka -Ζωγράφος και ποιητής, συγγραφέας ιστορικών και θρησκευτικών έργων ζωγραφικής, πορτρέτων και εικονογραφήσεων για λογοτεχνικά έργα, και κυρίως ο δημιουργός και συνιδρυτής αρκετών μνημειακών έργων ζωγραφικής, μεταξύ των οποίων το „Racławickie Panorama”
5. Αλέξανδρος Αντιοχείας – Ο Αλέξανδρος φαίνεται να είναι ένας περιπλανώμενος καλλιτέχνης που δούλευε κατόπιν παραγγελίας. Σύμφωνα με επιγραφές στην αρχαία πόλη Τεσπιές κοντά στο όρος Ελικώνας στην Ελλάδα, ήταν νικητής σε διαγωνισμούς σύνθεσης και τραγουδιού. Οι επιγραφές χρονολογούνται γύρω στο 80 π.Χ. Σύμφωνα με όλες τις επιγραφές, ο πατέρας του ονομαζόταν Μενίδης. Πιστεύεται ότι ο Αλέξανδρος σκάλισε ένα άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το οποίο εκτίθεται επίσης στο Λούβρο. Αυτό το άγαλμα ανακαλύφθηκε στο ελληνικό νησί της Μήλου. Οι ημερομηνίες γέννησης και θανάτου του είναι άγνωστες.
Ο Αλέξανδρος είναι σήμερα περισσότερο γνωστός για την Αφροδίτη της Μήλου (Αφροδίτη Μήλου) στο Λούβρο στο Παρίσι, Γαλλία. Η απόδοση βασίζεται σε μια επιγραφή από ένα ήδη χαμένο βάθρο που ήταν μέρος του αγάλματος αλλά αφαιρέθηκε και «χάθηκε» λόγω της μουσειακής πολιτικής και της εθνικής υπερηφάνειας στο Λούβρο τη δεκαετία του 1820. Η επιγραφή και το ύφος της επιγραφής του αμφισβητεί τον ισχυρισμό ότι το άγαλμα ήταν ο αρχικός δεξιοτέχνης της γλυπτικής Praksitels της Αττικής.
6. Poliklet – Ήταν ο ιδρυτής της γλυπτικής σχολής στο Άργος που λειτουργούσε πολύ μετά τον θάνατό του. Συμπεριέλαβε τη θεωρία του για τις αναλογίες του ανθρώπινου σώματος στην ανεπιφύλακτη πραγματεία Canon (ελληνικό μέτρο, κανόνας, σχέδιο), σύμφωνα με την οποία το πόδι πρέπει να είναι ίσο με το 1/6 του σώματος, κεφάλι – 1/8, χέρι 1/ 10, ενώ όλες αυτές οι ποσότητες θα πρέπει να είναι πολλαπλάσια της ενότητας, που ήταν το πλάτος του δαχτύλου στο χέρι. Η πρακτική εφαρμογή της θεωρίας του ήταν το γλυπτό ενός ανθρώπου που κουβαλούσε δόρυ, ή Δορυφόρος (περίπου 450 π.Χ.). Σε αυτό το άγαλμα χρησιμοποιήθηκε και η αρχή του κόντρα που δημιούργησε ο Πολυκλήτης.
7. Μύρων – Ο Μύρων ήταν δεξιοτέχνης της ρεαλιστικής, δυναμικής και άρτιας τεχνικά γλυπτικής. Τις περισσότερες φορές απεικόνιζε τις φιγούρες των Ελλήνων θεών (Δία, Αθηνά και Ηρακλή στο Ηραχών), ήρωες, αλλά και αθλητές (εκτός από τη διάσημη ντίσκο, γνωρίζουμε για το άγαλμα του Λαδά) – καθένα από αυτά τα θέματα επέτρεπε να δείξει το ανδρική πράξη. Διάσημες ήταν και οι εικόνες ζώων του Μύρωνα, θαυμασμό προκάλεσε η δαμαλίδα στην Ακρόπολη.
